تنها سینمای کلانشهر اراک تا دوماه آینده تعطیل می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۶۲۱۸۸
ایسنا/مرکزی مدیر سینما عصر جدید اراک از تعطیلی این سینما تا دوماه آینده و تغییر کاربری آن خبر داد.
محسن ذولفعلی در گفت و گو با ایسنا تصریح کرد: مردم و مسئولین خیالشان راحت باشد که اراک دیگر همین یک سینما را هم نخواهد داشت، انرژی منفی و نظرات منفی برخاسته از شهروندان اراک موجب شده است که به فکر تعطیل کردن این سینما باشیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی درخصوص افزایش ۴۰ درصدی بلیط سینما تصریح کرد: افزایش قیمت بلیط سینما هیچ تاثیری بر درآمد سینما و کاهش یا افزایش مخاطبین نداشته است. درآمد سینما و تمایل مردم از زمانی که قیمت بلیط ۱۰ هزار تومان و سپس ۲۵ هزار تومان بود با امروز که قیمت ۳۵ هزار تومان است هیچ فرقی نکرده و سینما مخاطب ندارد.
وی افزود: در سال گذشته سه فیلمی که مردم تقاضا داشتند مثل "دینامیت" را اکران کردیم، اما با واکنش‌های منفی درخصوص نامناسب بودن فیلم‌ها از سمت مردم مواجه شدیم. مردم در هر صورت نسبت به اکران هر نوع فیلمی اعم از طنز، اجتماعی و جشنواره‌ای نه‌تنها اقبال نشان نمی‌دهند، بلکه همواره با اعتراض و نقطه نظرات منفی آنها مواجهیم. امروز بهای خرید بلیط سینما برابر با خرید یک کیلو موز است، اما بازهم مردم این مبلغ را زیاد می‌دانند.
ذولفعلی درخصوص عدم اکران فیلم‌هایی که مردم تقاضای اکران آنها را دارند توضیح داد: مردم اراک با سینما نامهربانند، سینما کم کم کاملا تعطیل خواهد شد و هرکس می‌خواهد فیلم را در سینما ببیند به ملایر و تهران برود. اراک سینمایی می‌خواهد برای چه؟ سینما مرده است و باید مانند اقلامی نظیر پروژکتور وdvd منسوخ شده و از رده خارج شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر فیلم‌های خوبی نظیر روز صفر، موقعیت مهدی و مرد بازنده در حال اکران است، اما مردم از این فیلم‌ها نیز استقبالی نمی کنند. اگر فیلم‌های این سبکی فروش داشت از آوردن فیلم های طنز خودداری می‌کردیم، اما هیچ فیلمی در این سینما فروش خوبی ندارد.
وی با بیان اینکه مسئولین ارشد استانی به سینما عصرجدید اراک برای اکران‌های مردمی جشنواره فیلم فجر مراعه کردند و سپس با شکایت آنها از این سینما به بهانه عدم رعایت بهداشت و احتمال گسترش ویروس کرونا در چند وقت اخیر مواجه شدیم، اظهار کرد: مسئولین اراک نیز علاوه بر عدم حمایت، با سینما نامهربانند و تا زمانی که اینطور بماند، درب سینما بسته خواهد ماند. گویا تمام این مشکلات فقط با تعطیل شدن سینما حل خواهد شد!
مدیر سینما عصرجدید اراک گفت: ای کاش هنوز هم فیلم در سینما فرهنگ اکران می‌شد تا مردم تفاوت کیفیت سینماها را درک می‌کردند! سینما عصرجدید دارای قابلیت‌ها و امکانات بسیار خوبی است که توسط مردم دست کم گرفته می‌شود.
محسن ذولفعلی تاکید کرد: مردم حتی توجه نمی کنند که خوردن چه اقلام خوراکی در چه محیطی مناسب است. ما برای رفاه حال مردم و رعایت بهداشت از فروش اقلامی نظیر آدامس، سیگار، بستنی و ساندویچ خودداری می‌کنیم، ولی مردم به اینکار معترضند، این برخورد مردم با عوامل سینما مناسب است؟
وی همچنین سانسور را بزرگترین عامل بی اقبالی مردم به سینما عنوان می‌کند و می‌گوید: چرا مردم بابت فیلمی که قسمت اعظمی از آن سانسور می‌شود و داستان آن تغییر می‌کند پولی پرداخت کنند؟ مردم فیلم را در جشنواره می‌بینند و سپس پس از اکران در سینما با سانسور بسیاری از بخش های فیلم و تغییر داستان مواجه می‌شوند.
ذولفعلی درخصوص میزان استقبال مردم از اکران‌های نوروزی گفت: اکران نوروزی در مقایسه با پیش از کرونا با استقبال زیادی مواجه نشد و حدود ۶۰ درصد با کاهش استقبال مردم مواجه بودیم. با این حال درآمد سینما در نوروز ۱۴۰۱ بیش از ۴۰ میلیون تومان بود.
به گفته وی بلیط سینما در ماه رمضان تا پیش از افطار برخلاف سینماهای سراسر کشور به دلیل عدم وجود مخاطب نیم بها نخواهد بود.
انتهای‌پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اراك سینما اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی سینما عصر جدید بلیط سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۶۲۱۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید، اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد.
به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است: وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچ‌گاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟
گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است: به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد. «دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت.
سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند. ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامی‌نژاد نقل شده است: اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود: بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بار‌ها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آنها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند.
در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد، اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم، اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.
منبع: روزیاتو
tags # بازیگر سینما ، سینما سایر اخبار
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند